Londyn będzie pierwszym miastem które będzie gospodarzem letnich igrzysk olympijskich po raz trzeci, komitet organizacyjny chciał zaprezentować możliwości miasta w przyjmowaniu widzów, efektywności i inowacyjności olimpiady i paraolimpiady. By osiągnąc równowagę pomiędzy nagłymi potrzebami powstania olbrzymiego stadionu, długim okresem do końca i małą przestrzenia na tego typu obiektu, biuro Populous otrzymało szansę by rozwinąć architektoniczny język projektowania tego typu przestrzeni. Stworzyli oni prostą, czytelną formę, zmniejszając ciężar, czas budowy, konstruując bardziej zwarte komponenty połączyli je w jeden budynek . Londyński Stadion Olympijski zlokalizowany na wyspie w kształcie diamentu pomiędzy dwoma istniejącymi szlakami wodnymi, w południowej części parku olimpijskiego. Niecka stadionu jest zwarta przybliżając 80.000 widzów do rozkrywających się wydarzeń bliżej niż kiedykolwiek wcześniej. Projekt wykorzystuje maksymalnie dostępny teren, połączony z głównym parkiem serią mostów wokół stadionu tworzono podium . Ma ono służyć do zebrań, promować radosny charakter tych wydarzeń, po okręgu umiejscowione są stoiska z jedzeniem i usługami, można podziwiać widoki. Widzowie podczas zawodów nie będą zmuszeni do siedzienia na swoich miejscach ale będą oni mogli chodzi wokół stadionu na podium, odwiedzić inne kolorowe sektory, będą mogli oglądać wydażenia w przylegającym parku. Główna struktura stadionu jest prosta i elegancka, czysto wyrażona po przez diagonalne białe rurowe pręty połączone przegubowo w dachu i wewnętrzne smukłe czarne stalowe pręty podtrzymujące kontygnacje trybun. Pomiędzy tymi dwoma ramami znajduje się fasada owijając stalowe żebra. Białe i czarne siedziska zapewnia naturalne tło wnętrz, ścieżki i chodniki będą podświetlone mocnymi kolorami. Stadion został ukończony na początku 2011 r..
Z nosem w projekcie 